فلوت از سازهای بادی چوبی (بی‌زبانه یا بی‌قمیش) است که برخلاف دیگر سازهای این دسته، صدای آن نه از لرزش قمیش، بلکه از نوسان هوای دمیده‌شده بر لبهٔ دهنی (یا تیغهٔ هواییِ) ساز تولید می‌شود.
فلوت جزو سازهای بادی چوبی بدون زبانه است.
این ساز جزء قدیمی‌ترین سازهای بادی محسوب می‌شود و قدمت برخی از انواع آن، که باستان‌شناسان یافته‌اند، به ۵۰٬۰۰۰ سال پیش می‌رسد.
فلوت‌ها در گذشته از جنس چوب ساخته می‌شدند (به همین دلیل در قدیم از آن به عنوان ساز بادی چوبی نام برده می‌شد) ولی امروزه با وجود اینکه این ساز در زمره سازهای بادی چوبی قرار دارد، لیکن ملاک تقسیم‌بندی آن جنس و آلیاژی که در ساخت آن استفاده شده مد نظر نیست، بلکه نحوه تولید صدای آن است.
واژه فلوت در زبان‌های اروپایی به معنای نام کلی سازهای مشابه فلوت نیز بکار می‌رود. فلوت و ساز شرقی نی هم نوعی فلوت شمرده می‌شود. به‌طور کلی فلوت و نی سازهایی هم‌خانواده هستند.
برخی از ویژگی‌های این ساز:
با اینکه فلوت نیز جز سازهای بادی چوبی است ولی امروزه ان را از جنس طلا می‌سازند.
فلوت جدید را «فلوت بوهم» می‌نامند.
نت این ساز را با کلید سل می‌نویسند